Hugh Laurie, serialowy Dr House, jak obiecał tak słowa dotrzymał. Na początku 2013 roku wszedł do Ocean Way Studio w Los Angeles i nagrał kolejną porcję bluesowych standardów.
Gienek Loska Band kiedyś grał na białostockim i augustowskich rynkach, stał na stricie we Wrocławiu. Dziś obstawiony menadżerami, niedostępny, właściwie gra to samo. Nawet te same covery.
James Cotton ma zaledwie 69 lat I właśnie wydaje kolejny krążek. Na albumie „Cotton Mouth Man” śpiewają i grają z harmonijkarzem Gregg Allman, Joe Bonamassa, Ruthie Foster, Warren Haynes, Delbert McClinton i Keb Mo.
Robin Trower przez pięć lat grał w Procol Harum, ale od dekad gra bluesa. Tym razem na płycie „Roots and Branches” pokazuje, jak klasyki mogą wpływać na mistrzowskie granie.
Ana Popovic właśnie nagrała “Can You Stand The Heat”. Mnóstwo przebojowych melodii, bogate aranżacje sekcji dętej, soulowy ogień i niezmiennie bardzo dobra praca gitary.
Keith Dunn na harmonijce, Renauld Lesire i Bart De Mulder na gitarach oraz Alex Lex, perkusista z przeszłością z big-bandów nagrali w 2012 roku płytę „Trance Blues”.
Kiedy John Primer w 1970 roku młody gitarzysta zaczynał karierę u boku Juniora Wellsa, w Theresa’s on Chicago South Side na widowni często zasiadał Bob Corritore. W 2013 roku harmonijkarz i gitarzysta wydali „Knockin' Around These Blues”.
Obstawa Prezydenta, to chyba najsłynniejszy zespół z Bolesławca. Na żywo dają z siebie wszystko, na nowej płycie puszczają oko do publicznych stacji radiowych.
David Philips mieszka w Hiszpanii i uwielbia sam nagrywać swoją muzykę. Kupił sławne kiedyś kasety TDK SA90 i nagrał świetny, osobisty album, gdzie łączy bluesa z folkiem i luzem południa Europy.
James Montgomery to prawdziwa legenda bluesa. Gra od 1970 roku a na „From Detroit…to the Delta” towarzyszą mu Johnny Winter, Joey Kramer i Brad Whitford z Aerosmith, James Cotton, the Uptown Horns, a nawet raper DMC.
Trzeci album Endless Boogie już został okrzyczany jako mix The Groundhogs, Canned Heat i wczesnych ZZ Top. Ale jest w nim o wiele więcej zakręconych, wręcz chorych dźwięków, wywodzących się z bluesa.
Brandon Santini pierwszą harmonijkę kupił w 1997 roku. W 2013 wydał drugi solowy krążek „This Time Another Year”. Wcześniej został dostrzeżony w zespole Delta Highway.
Boz Scaggs po pięciu latach milczenia wydał „Memphis”. Flirtuje z soulem, rhythm and bluesem, popem i zdobywa w USA szczyty sprzedaży w kategorii blues.
20 album sygnowany nazwiskiem Eric Clapton nie przynosi zbyt wielu wrażeń. „Old Sock” to 10, czasem zaskakujących, coverów i dwie oryginalne kompozycje. I bardzo mało bluesa.
Joanne Shaw Taylor ma niecałe 27 lat, a już nagrała trzy płyty. W karierze pomógł jej Dave Stewart z Eutythmics, a gitarzystka i wokalistka miała szansę zagrać nawet podczas diamentowego jubileuszu brytyjskiej królowej. Jej ostatni krążek to „Almost Always Never”.
Romek Puchowski, byt osobny polskiej muzyki, wydał wreszcie drugi krążek pod swoim nazwiskiem. „Free” przynosi porcję autorskich piosenek, korzeniami wyrastających z bluesa.