Lisa Mills zaczynała od gospel, by wpaść w oko Samomi Andrew z Big Brother and the Holding Company. Od 2001 roku koncertuje także w Europie. Wokalistka, gitarzystka i kompozytorka właśnie nagrała nową płytę „The Triangle”.
Na „The Triangle” Lisa Mills śpiewa wyłącznie covery. Czy dlatego, że nie ma talentu? Wydaje się, że raczej przez szacunek dla słuchaczy. Skoro formuła bluesa z gospel, soulem czy country jest w sumie dośc ograniczona, zamiast wyważać otwarte od kilkudziesięciu lat drzwi, skupia się na interpretacji. I z powodzeniem.
Lisa Mills rusza w podróż z „Greenwood, Mississippi”, z piosenką jaką Little Richard nagrał na początku lat 70. XX wieku. Z jakąż pasją ją śpiewa, a sekcja dęta i chórki dodają piosence skrzydeł pełnych duszy.
„Tell Mama” to utwór, od którego Etta James rozpoczęła swój album z roku 1968, tak ten sam, na którym pod numerem drugim ukryła przebój wszech czasów, czyli "I'd Rather Go Blind". Tu oprócz ognistych dęciaków, mamy i szaleństwo hammondów i wreszcie ciekawą, zadziorną solówkę gitary.
Moim radiowym typem jest „Slip Away” - także utwór wydany w 1968 a zaśpiewany przez Clarence Cartera. Lisa Mills śpiewa z wielką pasją, a organy B3 cudownie uzupełniają jej zaangażowanie, a przy tym wszystko kołysze się jak w najlepszym bluesie.
I oto wywołana przy okazji „Tell Mama” "I'd Rather Go Blind". Nie znam kogoś, kogo ta piosenka nie porusza. Czy stanie się tak z wersją Lisy Mills? Mnie rusza na pewno. Jest ogień.
“That’s What Love Will Make You Do” Nagrał niejaki Little Milton, ale utwór jest w repertuarze jam bandów tak uznanych jak Gov’t Mule czy Jerry’ego Garcii. Lisa Mills daje czadu jak nie przymierzając Bonnie Raitt. Tu z kolei wydaje się, że w odróżnieniu do organów, dęciaki graja wyjątkowo sztywno.
Piosenką, przy której da się przytulić do dziewczyny w tańcu jest „I’m In Love”. Nic dziwnego, skoro Bobby Womack nagrał ją jeszcze w roku 1969, a Aretha Franklin dodała żaru śpiewając ją pięć lat później. Soulowo-rockowa wersja Lisy Mills uderza do głowy.
“Same Time Same Place” podpisane przez Isaaca Hayesa po raz pierwszy nagrała Mable John, bluesowa wokalistka w stajni Motown Records. I ta wersja pełna jest soulowych nut.
Podobnie jak bliska estetyce Motown jest piosenka „A Place Nobody Can Find”, a napisał ją..Cole Porter. Zaiste American Songbook przed Polakami kryje wiele niespodzianek.
Skoro “That’s How Strong My Love Is” mógł zaśpiewać Otis Redding, dlaczegóż nie może tego zrobić Lisa Mills. Wsparta przez gospelowe chórki i organy, z dęciakami kładącymi akordy może dać upust emocjom. I daje.
Świetny blues “Someone Else is Steppin’ In” stworzyła niedawno zmarła Denise LaSalle. I tym razem Mills się nie oszczędza – jej blues jest równie pełen pasji, jak covery bliskie soulowi.
Podobnie „I’ll Always Love You” - blues i soul idą w parze i to przebojowo. Podobni e”Travel On”.
Przepiękną piosenkę „Members Only” świat usłyszał po raz pierwszy w wersji Larry’ego Adisona. Lisa Mills jest stonowana, ale i tak rozdzierający głos może skruszyć najtwardsze serce. Bo to przecież smutna historia.
Sympatyczna wersja „Just Walking In The Rain” pozwala odetchnąć po szaleństwach wokalnych liderki.
„The Triangle” to według znawców obszar działalności, w jakim porusza się wokalistyka Lisy Mills. Soul, blues i southern rock splatają się w strumień dźwięków niemal idealnie dopasowany i brzmieniem i emocjami do naszych burzliwych czasów.