Tym razem proponujemy płytę jednego z ciekawszych współczesnych harmonijkarzy, ale także wokalistów - Mitcha Kashmar`a. Jak wiadomo bowiem - prawdziwy blues bez harmonijki obejść się nie może...
Mitch Kashmar /ur. 1960 r./ już jako nastolatek grywał z lokalnymi bandami w Santa Barbara /skąd pochodził/. W roku 1980 założył swój własny zespół The Pontiax, z którym w roku 1985 przeniósł się do Los Angeles i właściwie od tamtej pory stawał się coraz bardziej popularny. Mitch i The Pontiax grywali z takimi gwiazdami, jak Big Joe Turner, Jimmi Witherspoon, Charlie Musselwhite, John Lee Hooker, Kim Wilson i wieloma innymi.
Album "Live At Labatt" został nagrany na żywo podczas Edmonton Labatt Blues Festival 24.08.2007 r. Jest to bez wątpienia płyta, której po prostu świetnie się słucha, dynamiczne i energetyczne utwory przeplatają się z bluesowymi balladami. Wokal Mitcha co prawda nie zwala z nóg, jednakże brzmi bardzo dobrze, a jego harmonijka to klasyczne, tradycyjne, bluesowe brzmienie.
W pierwszym kawałku "I Got No Reason" mamy wahadłowy, kołyszący blues, trochę w stylu George`a Smith`a, Roda Piazza, czy Williama Clarka. Kolejny "Dirty Deal" to już bardziej chicagowski styl grania i widać wyraźnie, że Mitch nie boi się odchodzić od znanego mu stylu West Coast. Co prawda urodził się i wychował w okolicach Los Angeles, ale w tym utworze jego serce i dusza wyraźnie są w Chicago !
Kolejny utwór to stanowczo nasz numer jeden na tej płycie - "Whiskey Drinkin` Woman" ! To piękny, wolny, typowo chicagowski blues opowiadający o ...miłości, o kobiecie, która chyba bardziej od swego mężczyzny kochała...whiskey...;-). Świetny, klimatyczny, wręcz erotyczny numer. Ale zwróćcie też uwagę na doskonałą gitarę Johna Marxa - brzmi tak wolno, bez pośpiechu, naprawdę świetnie !
"Blues Evil Man" - utwór chyba jednak bardziej znany jako "Evil Gal Blues", rozsławiony przez Bessie Smith. Bardzo ciekawa harmonijka Mitcha - w trakcie intro. "Song For My Father" to już taka trochę podróż z bluesowego Chicago w kierunku jazzu. W tym utworze zwracamy uwagę na prawdziwą muzyczną ucztę, jaką niewątpliwie jest gitarowe solo Johna Marxa. "Sugar Sweet" to znowu czysty blues, prawdopodobnie jednak najbardziej znany z wersji Muddy Watersa. "You Are The One" to jedna z najbardziej znanych piosenek Jimmy Rogers`a - tu przedstawiona w nieco szybszej i bardziej chyba jednak jazzowej wersji.
"Lollipop Mama" jest to utwór wykonywany w hołdzie Billowi Clarkowi. To solidny, harmonijkowy blues w stylu West Coast. Wokal Mitcha co prawda nie jest tu tak dobry jak Bill`a Clark`a, jednakże to świetna robota, trzeba przyznać. "Wake Up & Worry" to z kolei własna kompozycja Mitcha Kashmara, wykonana w stylu West Coast. Tekst bardzo na czasie, mówiący bowiem o ...zapaści kredytowej.
Mitch Kashmar - vocals, harmonica
John Marx - guitar
Jimmy Calire - piano, organ
Tom Lackner - drums
Steve Nelson - bass