Białystok po raz 29. zaprasza na festiwal Jesień z Bluesem. Po raz pierwszy w Polsce zagrają Veronica & Red Wine Serenaders oraz BabaJack. Specjalny koncert poświęcony pamięci Jerzego Opalińskiego zagra Cynamonowa Kaczka.
29. Jesień z Bluesem - program
20 listopada Forum godz. 19.00 - bilety 15 zł przedsprzedaż, 20 zł w dniu imprezy
muzodram "Moja Nina" Teatr Syrena
21 listopada Forum godz. 19.00 - bilety 15 zł przedsprzedaż, 20 zł w dniu imprezy
Terry Lovique Armstrong & The Black International Gospel (USA/DE)
22 listopada Forum godz. 18.00 - bilety 40 zł
Cynamonowa Kaczka
Veronica & Red Wine Serenaders (IT)
The Red Phone (NL)
Fama godz. 22.30 - bilety 10 zł
Cheap Tobacco
23 listopada Fama godz. 16.00 - Spotkanie z Ryszardem Glogerem prowadzi Marek Jakubowski
23 listopada Forum godz. 18.00 - bilety 40 zł
Adam Kulisz Trio
BabaJack (UK)
Earl Thomas & His Band (USA/UK)
Fama godz. 22.30 - bilety 10 zł
Soul Catchers Int. (USA, IND, NL, D, JAP/IND)
karnet na wszystkie wydarzenia - 100 zł
bilety i karnety w sprzedaży od 31 października w kasie kina Forum (tel. 85 746 13 20) lub online http://www.bilety.bok.bialystok.pl/
29. Jesień z Bluesem - artyści
„Moja Nina” – muzodram w reżyserii Adama Sajnuka
Spektakl inspirowany życiem i twórczością Niny Simone, będący połączeniem recitalu, złożonego z utworów artystki z różnych okresów jej twórczości – z klasycznym monodramem. Piosenki i tekst tworzą spójną opowieść o fascynującej ale skomplikowanej biografii artystki, która przez całe życie musiała zmagać się z piętnem, jakim – według wielu – był jej kolor skóry. Zaangażowana politycznie i społecznie w walkę z rasizmem, przeżyła wiele związanych z tym rozczarowań.
„Moja Nina” jest w dużej mierze efektem fascynacji Moniki Mariotti, polskiej aktorki włoskiego pochodzenia, kreującej w spektaklu główną rolę. Można w nim więc znaleźć motyw poszukiwania własnej tożsamości. Kim była Nina? Amerykanką czy Afrykanką? Kim jest Monika – Polką czy Włoszką? Gdzie i jak szukać swoich korzeni? Świat Niny aktorka wyśpiewuje „czarną” barwą głosu, o sobie opowiada głosem Europejki. W monodramie usłyszeć można muzykę afrykańską, motywy kojarzące się z nowojorskimi klubami, jazz i zaangażowaną piosenkę aktorską.
W roli głównej: Monika Mariotti
Scenariusz: Adam Sajnuk we współpracy z Moniką Mariotti, na podstawie autobiografii, wywiadów i twórczości Niny Simone
Reżyseria: Adam Sajnuk
Tłumaczenie piosenek i opieka wokalna: Katarzyna Groniec
Aranżacja i opieka muzyczna: Michał Lamża
Scenografia i kostiumy: Katarzyna Adamczyk
Muzycy: Michał Lamża, Gwidon Cybulski, Nikodem Bąkowski
Terry Lovique Armstrong & The Black International Gospel
Ten wszechstronnie uzdolniony muzyk urodził się w Bassett w Stanach Zjednoczonych, studiował muzykę na wydziale sztuki scenicznej na Virginia State University. Studiując, śpiewał z Virginia State University Concert Choir, University Gospel Choir i Richmond Tri-City Mass Choir jako wokalista wiodący. Został szybko doceniony, więc pracował dla największych legend muzyki gospel, takich jak: Tramaine Hawkins, Vickie Winans, Vanessa Bell Armstrong, Shirley Ceasar, Take 6, Darryl Coley, John P. Kee czy Richard Smallwood.
Artysta cieszy się dużym uznaniem w Europie, gdzie mieszka po przeprowadzce ze Stanów Zjednoczonych. Na starym kontynencie koncertował m.in. z The Black Gospel Pearls Donny Brown, prezentując muzykę gospel w Hiszpanii, Austrii, Włoszech i Niemczech. Można go było także zobaczyć w „Porgy and Bess” pod dyrekcją Götza Friedricha podczas Bregenzer Festspiele w Austrii.
Terry Lovique próbuje również szczęścia w aktorstwie (jest wiceprezesem African Diaspora Theater w Berlinie) oraz biznesie (zamierza otworzyć własną agencję Lovique Agenturs). W 2006 roku założył Black International Gospel Singers, grupę artystów z różnych krajów, śpiewających gospel i prezentujących różne style tej muzyki – od tradycyjnych po nowoczesne.
Cynamonowa Kaczka
Nowy projekt Jacka Kaczyńskiego, białostockiego basisty, autora tekstów, kompozytora, twórcy muzyki do spektakli teatralnych, muzyka takich zespołów, jak: Kasa Chorych, JJJ Blues (J. Opaliński, J. Tioskow, J. Kaczyński), Clapton's Brothers, Devil Blues,New Jazz Trio. O swoim nowym przedsięwzięciu pisze tak: „Długo nosiłem się z zamiarem odświeżenia i przypomnienia piosenek Jurka Opalińskiego. Współpracę z nim rozpocząłem bodajże w 1993 r., kiedy to z Jarkiem Tioskow reaktywowaliśmy niegrającą od 10 lat Kasę Chorych. „Opal” pojawił się już na naszej pierwszej próbie z pokaźnym zestawem dobrych trunków i kibicował nam przez kilka tygodni, aż do pierwszego po latach koncertu Kasy. W międzyczasie ktoś zadzwonił z prośbą o kameralny koncert bluesowy. W związku z tym, że Kasa do takiego się nie bardzo nadawała, a „Opal” był akurat obok, postanowiliśmy z „Tioskiem”, że damy radę coś „uszyć” w trójkę. Okazało się, że Jurek to kopalnia pomysłów na muzykę, niebanalnych tekstów genialnie oddających prawdę o rzeczywistości w jakiej przyszło nam żyć, a dodatkowo – facet o niesamowitym poczuciu humoru. Nie wszyscy wiedzą, że jest autorem wielu powiedzonek, które stały się dzisiaj własnością wszystkich. I tak spędziliśmy z JJJ Blues (Jurek, Jarek, Jacek) kilka lat na graniu koncertów, wspólnym przebywaniu, aż do wyjazdu „Opala” do USA. I tu muszę powiedzieć, że JJJ Blues w dużej mierze umożliwił mu ten wyjazd, a szczególnie wykonywana przez nas jedna z piosenek. Ale o tym opowiem na koncercie…”
Kaczyński do współpracy przy projekcie zaprosił muzyków z Białegostoku: Krzysztofa Gorczaka (wokal), Macieja Samluka (gitara), Grzegorza Kluczyńskiego (gitara), Marka Kisiela (fortepian), Macieja Niedzielko (perkusja) i Tomasza „Cynamona” Kamińskiego (harmonijka). Muzycy przypomną też kilka standardów starej „Kasy Chorych” oraz utwory z płyty „Rythm & Puls”.
Veronica & Red Wine Serenaders
Istniejący od trzech lat projekt muzyczny, tworzony przez utalentowanych muzyków, z pasją wykonujących country bluesa i ragtime, hokum, jug band i wiejską muzykę lat 20-tych i 30-tych XX wieku. Veronica Sbergia i Max De Bernardi, pomysłodawcy projektu, czerpią przyjemność z utrzymywaniu tego cennego dziedzictwa muzycznego przy życiu, wiernie odtwarzając oryginalne brzmienie, choć oczywiście w bardziej nowoczesnym wykonaniu.
Muzycy lubią akustyczne instrumenty, takie jak ukulele, tara, kazoo, rezofoniczne gitary i kontrabas, co doskonale słychać na ich ostatniej płycie „Old Stories for Modern Times”. W jej powstaniu wzięli też udział Sugar Blue (legendarny harmonijkarz, współpracujący w przeszłości z The Rolling Stones, Bobem Dylanem, Willie Dixonem czy Frankiem Zappą) i Bob Brozman, mistrz gitary rezofonicznej. Album jest swoistym przeglądem amerykańskiej muzyki popularnej od początku ubiegłego stulecia – Red Wine Serenaders dokonuje nowej, oryginalnej interpretacji utworów takich artystów, jak Bog Bill Broonzy, Memphis Minnie, Jimie Rodgers, Sidney Bechet, Lucille Bogan, Bo Carter czy Delmore Brohters.
Veronica & The Red Wine Serenaders to zwycięzcy European Blues Challenge 2013, międzynarodowego konkursu odbywającego się w Tuluzie. Występowali również na prestiżowym Notodden Blues Festival w Norwegii i jeszcze w listopadzie wezmą udział w Lucerne Blues Festival. Zespół koncertował we Francji, Włoszech, Szwajcarii, na Węgrzech, w Norwegii, Hiszpanii, Anglii i Polsce. Veronica Sbergia jest również pierwszą włoską artystką, zaproszoną dwukrotnie na Mustique Blues Festival na Wyspach Karaibskich.
Skład zespołu:
Veronica Sbergia – wokal wiodący, ukulele, tara, kazoo
Max De Bernard – wokal, gitary rezofoniczne, mandolina, gitara akustyczna
Alessandra Cefala – wokal, kontrabas
The Red Phone
Soulful Blues Punk, sexy, surowy i wprost „z bebechów”! Czasem dziki i ekstatyczny, czasem funkowy i senny – tym właśnie jest The Red Phone! Zespół doskonale wie jak zdobyć scenę i rozbujać widownię, więc ich pełen energii występ na żywo trzeba po prostu zobaczyć!
Tuż przed wydaniem debiutowego singla The Red Phone „Sonny Boy”, holenderski reżyser filmowy Arne Tonnen zakochał się w muzyce grupy i postanowił ją wykorzystać w filmie „Black Out”. Ponieważ muzyka świetnie zadziałała w filmie, zespół zyskał sławę jeszcze przed swoim pierwszym występem na żywo.
Wcześniej członkowie zespołu grali w rozmaitych kapelach blues'n'rootsowych. Mark i Mathijas spotkali się w 2003 roku i założyli The Germanphonics, energetyczne trio wykonujące swingujące melodie surferskie i rock'n'rollowe. Równocześnie Seán założył Seán Walsh Band, odnoszącą sukcesy grupę blues-rockową, która koncertowała w całej Europie i wydała dwa świetnie przyjęte albumy. Jair Yess grał w The New Hip i jest jednym z najlepszych gitarzystów sesyjnych na południu Holandii. Poszukując nowych wrażeń, muzycy zaczęli ze sobą dżemować i pisać nowe utwory.
Skład zespołu:
Seán Walsh – gitary i wokal
Mathijs Vermeulen – bas i chórki
Mark „Tamba” Kieboom – perkusja i chórki
Jair Yess – gitary i intrumenty klawiszowe
Cheap Tobacco
Czwórka młodych ludzi pełnych energii i pasji, którymi zarażają każdego, kto ich usłyszy. Potrafią wzruszyć i skłonić do refleksji, ale także porwać do szalonego, transowego tańca. Mieszają style w poszukiwaniu własnego brzmienia – ich muzyka to ciekawa fuzja rocka, bluesa i funky. Nie boją się eksperymentów i zmian aranżacji, grają i elektrycznie, i akustycznie, często z towarzyszeniem sekcji dętej. Kto raz ich usłyszy, będzie chciał więcej!
Zespół powstał w 2010 roku i od tego czasu współpracował m.in. z Jackiem Korohodą, Jarosławem Śmietaną i Billym Nealem. Zgarnia też mnóstwo nagród, m.in. za III miejsce na Festiwalu Ryśka Riedla 2012, I miejsce na festiwalu Kodex Blues 2012, I miejsce na Wetwater Blues Festival 2012, I miejsce na Ścinawa Blues Festiwal 2012, I miejsce na Warta Mississipi Blues 2012. Ma na koncie także nagrodę publiczności, II miejsce oraz wyróżnienie dla najlepszego gitarzysty podczas drugiej edycji festiwalu Bluesroads w Krakowie, tytuł laureata na Galicja Blues Festival 2011 w Krośnie, nagrodę publiczności oraz II miejsce na festiwalu Las, Woda& Blues 2012.
Cheap Tobacco występuje w składzie:
Natalia Kwiatkowska - wokal
Robert Kapkowski - gitara elektryczna
Mikołaj Spendel - gitara basowa
Adam Partyka - perkusja
Adam Kulisz Trio
Zespół założony przez Adama Kulisza, muzyka obecnego na polskiej scenie muzycznej od ćwierćwiecza. Grupa, w ciągu pięciu lat swojej działalności zagrała na wielu festiwalach (m.in. Festiwal im. Ryszarda Riedla Ku Przestrodze, Rawa Blues, Bluestracje), ale Kulisz Trio to przede wszystkim setki zagranych koncertów klubowych i plenerowych.Fragmenty płyt „Bluesletter” oraz – najnowszej - „Historie bluesem pisane" gościły w radiowych audycjach Wojciecha Manna, Jana Chojnackiego, Piotra Barona (na antenie radiowej „Trójki”) i w wielu innych stacjach radiowych, m.in. w kultowej audycji „Okolice Bluesa" Andrzeja Jerzyka (Radio Centrum Kalisz).„Dynamika”, „profesjonalizm na najwyższym poziomie” - to najczęściej padające pochwały pod adresem tej formacji. Czegóż więc można spodziewać się po Kulisz Trio? Charakterystycznego, głębokiego wokalu Adama Kulisza (czterokrotnego zwycięzcy plebiscytu magazynu „Twój Blues" w kategorii „wokalista roku”), energetyzującej gitary przewodniej i sekcji rytmicznej na wysokim poziomie. A do tego – autorskiego programu, śpiewanego po polsku i śląsku. Wszystko to zapowiada prawdziwą muzyczną ucztę!
Skład zespołu:Adam Kulisz – gitara, śpiew, harmonijka,
Piotr Rożnakowski – kontrabas
Adrian Fuchs – perkusja
BabaJack
Jedna z najbardziej ekscytujących, poszukiwanych i wielokrotnie nagradzanych bluesowo–korzenno–folkowych formacji z Wielkiej Brytanii, po raz pierwszy wystąpi w Polsce!
Trzon zespołu tworzą Becky Tate i Trevor Steger, którzy od 2009 roku wydali już trzy albumy, z których każdy cieszył się ogromnym powodzeniem krytyków i publiczności. „Rooster” (2012) uplasował się na drugiej pozycji jako Najlepszy Album w British Blues Awards 2013, z kolei „Running Man”, wydany w październiku tego roku, jeszcze przed ukazaniem się przyciągnął wielką uwagę mediów. W nagraniu albumu udział wzięli także: Tosh Murase (perkusja), Adam Bertenshaw (bas) i Julia Palmer Price (wiolonczelistka Nigela Kennedy’ego).
Blues grany przez BabaJack jest nowoczesny, mocny i akustyczny. To połączenie muzykalności, pasji, energii i charyzmy. To, co wyróżnia grupę, to jej podejście do bluesa: muzyka jest wyraźnie nasycona wczesnym bluesem, ale nie jest nim skrępowana. Becky wnosi korzenno-funkowo-afrykańskie rytmy oraz piękny liryczny wokal, a Trevor – klimat punkowy i nawiązania do stylu slide i harmonijki Ry’a Coodera. Zgodnie z tradycją wczesnego bluesa, sami robią swoje instrumenty – domowej roboty warczące gitary „WineBox” Trevora i cachoon (skrzynka perkusyjna) Becky.
BabaJack to British Blues Awards Winners w 2012 i 2013 roku. W tym roku pięciokrotnie nominowani, zdobyli II miejsce w trzech kategoriach, w tym Best Acoustic Act, Best Harmonica Player, Best Album („Rooster”), a Becky zdobyła tytuł Instrumentalistki Roku.
Pomysł zaproszenia zespołu na festiwal powstał dzięki współpracy z portalem bluesonline.pl.
Skład zespołu:
Becky Tate – kachon (cajon)
Trevor Steger – gitary „WineBox”
Adam Berteshaw – bas
Earl Thomas & His Band
Earl Thomas od wielu lat komponuje dla takich gwiazd, jak Etta James, Solomon Burke, Screamin’ Jay Hawkins czy Tom Jones... ale jego największymi i bezsprzecznymi atutami są głos (studiował nawet śpiew klasyczny!) i sceniczna charyzma. Wystarczy wspomnieć, że najwyższymi słowami uznania „namaścił” Earla jego wieloletni idol, Ike Turner!
Thomas ma na koncie występy na najbardziej prestiżowych festiwalach świata (w tym na Montreux Jazz), 12 płyt, a jego utwory były wykorzystywane w wielu znanych filmach i serialach telewizyjnych (m.in. „Ostry dyżur”). Nic więc dziwnego, że okrzyknięty został „Ambasadorem Bluesa”.
Urodził się w Tennessee, w muzycznej rodzinie, w której każdy na czymś grał lub śpiewał – matka gospel, a ojciec bluesa. W ten sposób poznał klasykę obu gatunków oraz takich artystów, jak Muddy Waters, Otis Redding, Mahalia Jackson, Aretha Franklin, Tina Turner czy Gladys Knight. Już samodzielnie odkrył i dorzucił do tej muzycznej mieszanki twórców wczesnego rocka: Jimiego Hendrixa, Janis Joplin, Roda Stewarta oraz zespoły The Rolling Stones, The Beatles, czy Led Zeppelin. Jak sam twierdzi, to nie on wybrał muzykę, ale ona jego: „pisarz musi pisać, malarz musi malować, a ja muszę śpiewać!”
Earl Thomas & His Band wystąpią w składzie: Earl Thomas - śpiew
Pat Levett - perkusja
Eddie Angel - gitara
Kevin Allwhite - gitara basowa
Joseph Glossop - instrumenty klawiszowe
Bob Dowell - puzon
Joe Aukland - trąbka
Soul Catchers Int.
Formacja grająca mieszankę soul, bluesa i jazzu, pikantnie przyprawioną elementami funky i R’n’B. W repertuarze zespołu znajdują się przede wszystkim autorskie kompozycje, ale także znane standardy takich sław jak James Brown, Prince i Jimi Hendrix. Każdy koncert tego gwiazdorskiego, międzynarodowego składu, to energetyczny show, przyciągający rzesze miłośników improwizowanych dźwięków.
Jak powstała grupa? Niemal dekadę temu, podczas jam session w „Paradiso”, najsłynniejszym klubie muzycznym Amsterdamu (The Rolling Stones nagrali tam ostatnią płytę live!) spotkało się pięciu kochających jazz i bluesa muzyków, którzy postanowili razem grać. Każdy z nich pochodził z innej części świata i każdy wniósł do muzyki Soul Catchers odmienne, zabarwione regionalnymi wpływami brzmienie. Co „urodziło się” z takiego miksu? Niezwykły i porywający konglomerat dźwięków!
Soul Catchers International to:
Niki Buzz (USA) – gitara, wokal
Ron El Kroppo (Indonezja) – gitara, wokal
Ewald Ebing (Holandia) – klawisze, wokal
Holy Bleck (Niemcy) – gitara basowa
Leon El Noya (Japonia/Indonezja) – perkusja
A także David El Kroppo, syn Rona El Kroppo – wokal
Niki Buzz – multiinstrumentalista z nowojorskiego Harlemu, który wychował się w tradycji amerykańskiej czarnej muzyki. Grał w The Ramones, The Talking Heads, Mink de Ville, Foreigner, z Patti Smith i Joan Jett. Brał udział w nagraniach studyjnych Anity Baker, Whitney Houston czy Kid Creole & The Coconuts.
Holy Bleck – niemiecki basista i lider zespołu, od ponad 20 lat na scenie, ma na koncie wspólne nagrania z Luther Allison i Candy Dufler.
Ron El Kroppo – gitarzysta z Indonezji, w latach 60-tych zdobył sławę grając w znanych holenderskich formacjach bluesowych (m.in. Cuby & The Blizzards). Brał udział w nagraniach z Trini Lopez i Jose Feliciano.
Ewald Ebing – klawiszowiec z Holandii, wraz z perkusistą El Noya tworzy solidne brzmienie zespołu.
Leon El Noya – perkusista, syn słynnego Nippy'ego Noya, po którym odziedziczył niezwykłe wyczucie rytmu.
Ciekawostka: gitarzysta i wokalista zespołu El Kroppo gra na gitarze Telecaster z 1961 roku, zaś Holy Bleck – na gitarze basowej Stratocaster z roku 1968!
