Jan Kyks Skrzek nie żyje. Legendarny bluesman, pianista, wokalista i harmonijkarz, brat Józefa Skrzeka, lidera SBB nie żyje. Zmarł 29 stycznia rano. Pogrzeb w poniedziałek, 2 lutego.
21 stycznia Jan Kyks Skrzek trafił do szpitala po przebytym udarze mózgu. Na ratunek przyszedł mu z pomocą kolega z zespołu Śląska Grupa Bluesowa - Mirek Rzepa. Stan chorego był ciężki, jednak po kilku dniach Jan Kyks Skrzek odzyskał świadomość. Stan jego zdrowia gwałtownie pogorszył się w nocy z 28 na 29 stycznia. W czwartek rano Jan Kyks Skrzek zmarł.
Ostatnio wiele koncertował z zespołem Śląska Grupa Bluesowa.
Relacja z krakowskiego koncertu zespołu Śląska Grupa Bluesowa. Jan Kyks Skrzek gasił światło
Muzycy promowali wydany niedawno album "Kolory bluesa".
Tu przeczytasz recenzję płyty: Śląska Grupa Bluesowa - Kolory bluesa
Pogrzeb Jana Skrzeka odbędzie się 2 lutego /poniedziałek/ o godzinie 11 w Kościele Parafialnym św. Michała Archanioła w rodzinnych Michałkowicach. Adres kościoła to: Siemianowice Śląskie ul. Kościelna 1
Jan Kyks Skrzek
(ur. 21 listopada 1953 w Siemianowicach Śląskich, zm. 29 stycznia 2015 w Katowicach[1]) – polski muzyk i kompozytor bluesowy, grał na harmonijce ustnej i fortepianie, młodszy brat Józefa Skrzeka. Skrzek identyfikował się z kulturą Górnego Śląska i ją współtworzył, poruszał w swojej twórczości problemy dnia codziennego mieszkańców tego regionu. Brał udział w licznych koncertach i festiwalach, nagraniach, programach telewizyjnych i filmach. Wydano szereg jego płyt. Muzyk przez lata mieszkał w Katowicach.
Działalność artystyczną rozpoczął w jazz-rockowym zespole Rak, w którym występował w latach 1973–1976[3]. Na zaproszenie swojego starszego brata, Józefa Skrzeka, wziął udział w sesji nagraniowej albumu grupy SBB, zatytułowanego "Memento z banalnym tryptykiem" oraz jego solowych wydawnictw, jak Józefina czy ścieżka dźwiękowa do filmu Wojna światów – następne stulecie. Efektem współpracy braci był również występ w ramach festiwalu Folk-Blues Meeting ’80 w Poznaniu. 28 lutego 1982 roku, kilkunastominutową introdukcją na harmonijce, otworzył IV Dyskotekę-Gigant w katowickiej hali koncertowej Spodek[3]. Uczestniczył również w finałowych koncertach Rawa Blues Festival, podczas których występował w programach solowych, sporadycznie w skompletowanych składach, m.in w duecie z Jerzym Styczyńskim, a także w towarzystwie saksofonisty sopranowego i wokalistek czy grupy Bezdomne Psy. Ponadto muzyk gościł na festiwalu Olsztyńskie Noce Bluesowe, koncertach „Blues Top 85" w Sopocie, Top Blues Feeling ’85 w Łodzi, Camping Muzyczny w Brodnicy, Zaczarowany Świat Harmonijki w Poznaniu oraz Blues nad Piławą w Głowaczewie (najpierw z grupą Bezdomne Psy, natomiast w latach 1991–1992 jako solista). W 1985 roku miała miejsce premiera debiutanckiego wydawnictwa artysty – albumu koncertowego Górnik Blues, zawierającego zapis koncertu, zarejestrowany w klubie Leśniczówka w Chorzowie. W 1986, wcześniej zrealizowane przez Kyksa nagrania, ukazały się na jednej stronie kasety Blues po polsku vol. 1, a rok później na składance Greatest Hits. W 1988 roku, wraz z 6-osobowym chórkiem, muzyk zrealizował drugi album, pt. Nikt nie zawróci kijem Wisły[3]. W późniejszym czasie ukazały się płyty "Kyksówka Blues" (1989) oraz "Nowy Świat Blues" (1992), utrzymane w ostrzejszej, blues-rockowej konwencji, z akompaniamentem zespołu Bezdomne Psy. Następnie muzyk skoncentrował swoją działalność głównie na występach klubowych, okazjonalnie w ramach festiwali, m.in Bluesa na Dołku '94 w Ciechanowie. Ponadto wziął udział w musicalu „Pozłacany warkocz” oraz wystąpił w filmach Janusza Kidawy i Kazimierza Kutza. W 1997 roku ukazała się płyta Modlitwa bluesmana w pociągu, poświęcona pamięci Ryszarda Riedla, zrealizowana z zespołem Bezdomne Psy oraz Rafałem Rękosiewiczem i Bronisławem Dużym, zyskała miano „Bluesowego Albumu Roku 1997'”. W 2005 roku wydany został album Bo takie są dziewczyny, nagrany z Śląską Grupą Bluesową. W 2011 roku Skrzek wystąpił gościnnie na płycie katowickiego rapera Miuosha Piąta strona świata. Muzyk zaśpiewał w utworze tytułowym.
