Wydawnictwa

Kiedy John Primer w 1970 roku młody gitarzysta zaczynał karierę u boku Juniora Wellsa, w Theresa’s on Chicago South Side na widowni często zasiadał Bob Corritore. W 2013 roku harmonijkarz i gitarzysta wydali „Knockin' Around These Blues”.

Obstawa Prezydenta, to chyba najsłynniejszy zespół z Bolesławca. Na żywo dają z siebie wszystko, na nowej płycie puszczają oko do publicznych stacji radiowych.

David Philips mieszka w Hiszpanii i uwielbia sam nagrywać swoją muzykę. Kupił sławne kiedyś kasety TDK SA90 i nagrał świetny, osobisty album, gdzie łączy bluesa z folkiem i luzem południa Europy.

The Cash Box Kings to zespół z Chicago, który na płycie “ Black Toppin'” wskrzesza ducha Chess Records i sam komponuje stylowe bluesy.

James Montgomery to prawdziwa legenda bluesa. Gra od 1970 roku a na „From Detroit…to the Delta” towarzyszą mu Johnny Winter, Joey Kramer i Brad Whitford z Aerosmith, James Cotton, the Uptown Horns, a nawet raper DMC.

Corey Haris, który zaczarował Rawa Blues Festival solowym występem właśnie nagrał „Fulton Blues”. I znów łączy bluesa z opowieścią o społeczności Afroamerykanów.

Trzeci album Endless Boogie już został okrzyczany jako mix The Groundhogs, Canned Heat i wczesnych ZZ Top. Ale jest w nim o wiele więcej zakręconych, wręcz chorych dźwięków, wywodzących się z bluesa.

Brandon Santini pierwszą harmonijkę kupił w 1997 roku. W 2013 wydał drugi solowy krążek „This Time Another Year”. Wcześniej został dostrzeżony w zespole Delta Highway.

Boz Scaggs po pięciu latach milczenia wydał „Memphis”. Flirtuje z soulem, rhythm and bluesem, popem i zdobywa w USA szczyty sprzedaży w kategorii blues.

20 album sygnowany nazwiskiem Eric Clapton nie przynosi zbyt wielu wrażeń. „Old Sock” to 10, czasem zaskakujących, coverów i dwie oryginalne kompozycje. I bardzo mało bluesa.

Hadden Sayers, teksański bluesman, właśnie wydał siódmy krążek. „Rolling Soul” przynosi 12 nowych kompozycji, w tym jeden duet z Ruthie Foster.

Do góry